چکیده

تمایل به بازی و سرگرمی در زندگی کودکان جایگاه ویژه ای دارد چرا که کودک منبع انرژی و حرکت است و اوقات بیشتری را در مقایسه یک فرد بزرگ سال دارد در نتیجه این منابع انرژی و اوقات آزاد باید به گونه ای ارضا شوند.

بازی دنیایی است به موازات دنیای واقعی و شخص با تخیل خود از طریق بازی به آن وارد می شود و در آن عزم خود را جزم می کند تا به مقصود و هدف نهایی مطلوب که در آن تعبیه شده دست یابد؛ بازی قدرت تخیل کودک را زیاد کرده و مهارت های جسمی و روحی وی را فزونی می دهد؛ بازی به او می آموزد چگونه رقابت کند، چگونه ضربات سخت را تحمل نماید، چگونه به افتخار و سربلندی برسد و چه وقت از علائق خود دست بکشد، اینها همه در اثنای دنیای غیر واقعی بازی آموخته می شود؛ روشن است که این آموخته ها زمینه ساز حضور فرد در اجتماع هستند و به فعالیت های فرد در اجتماعی که در آن نقش ایفا می کند یا قرار است به آن ملحق شود شکل می دهند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: